Internauci piszą...

Przytaczam tekst jednego z zainteresowanych skutkami wspomnianej ustawy – do przystosowania  w swoim odwołaniu.

"Trzeba ten zarzut stawiać w odwołaniach. Ci, którzy już wysłali odwołanie, mogą je uzupełnić w drodze pisma procesowego, uzupełniającego odwołanie i wysłać je tak, jak odwołanie za pośrednictwem ZER MSW.
Można także uzupełnić odwołanie, poprzez rozszerzenie zarzutów ustnie na pierwszej rozprawie do protokołu. Ale jeszcze nie wyznaczono rozpraw. Można pisać i wysyłać przez ZER MSW, pismo procesowe o uzupełnieniu zarzutów odwołania. Np. takiej treści::

Zaskarżonej decyzji zarzucam:
1. Przywołanie błędnej podstawy prawnej wydanej decyzji o ponownym ustaleniu wysokości mojej emerytury, tj. Art. 32 ust. 1 pkt 1, z jednoczesnym rażącym naruszeniem Art. 33 ust. 1-6, który określa wyłączne przesłanki takiej decyzji, a w konsekwencji bezprawne ponowne ustalenie, w drastycznie obniżonej wysokości, mojej emerytury policyjnej, chociaż w realiach sprawy nie zachodzi żadna z określonych w nim przesłanek.

Uzasadnienie: W zaskarżonej decyzji o ponownym ustaleniu wysokości mojej emerytury policyjnej, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, jako jej podstawę prawną, przywołał Art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy emerytalnej.
Jest to podstawa przytoczona błędnie, albowiem przepis ten określa formę ustalenia prawa do zaopatrzenia emerytalnego (decyzja) i stanowi podstawę do wydania decyzji pierwotnej, ustalającej prawo do zaopatrzenia emerytalnego i wysokość świadczenia z tego tytułu.

Natomiast podstawę do uchylenia lub zmiany prawomocnej decyzji emerytalnej, określa wyłącznie Art. 33 ust. 1 pkt 1-6 ww. ustawy emerytalnej.

Wskazane tam przypadki, których stwierdzenie może spowodować uchylenie lub zmianę decyzji emerytalnej, mają charakter katalogu zamkniętego. Oznacza to, że okoliczności nie ujęte w tym przepisie nie mogą stanowić podstawy wydania decyzji o ponownym ustaleniu wysokości mojej emerytury policyjnej.

Dyrektor ZER MSW, wydając zaskarżoną decyzję, rażąco naruszył przepis Art. 33 ustawy emerytalnej z dnia 18 lutego 1994 r. w brzmieniu nadanym przez Art. 4 ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw.

Istotą Art. 33 ust. 1 ustawy emerytalnej jest ograniczenie wzruszalności prawomocnych decyzji organu emerytalnego, w tym ZER MSW, ustalających prawo do zaopatrzenia emerytalnego lub wysokość świadczeń pieniężnych z tytułu tego zaopatrzenia.

Ustawodawca uznał, że prawomocność (trwałość) decyzji, niezależnie od jej przedmiotu, wymaga, aby przesłanki jej wzruszenia były precyzyjnie określone. Jeżeli uzasadnieniem trwałości ma być zasada zaufania obywateli do państwa i stanowionego przez nie prawa, to należy gwarantować tę trwałość przede wszystkim przez niedopuszczalność ponownej, odmiennej oceny raz już ocenianych dowodów. Art. 33 ustawy emerytalnej, w ust. 1 pkt 1-6, wskazuje enumeratywnie, wszystkie te okoliczności (przesłanki), których wystąpienie może spowodować uchylenie lub zmianę decyzji emerytalnej.
Żadna z tych przesłanek nie uzasadnia podjętej decyzji obniżającej moje świadczenie emerytalne. W mojej sprawie nie zostały przedłożone jakiekolwiek nowe dowody, ani nie ujawniono żadnych nowych okoliczności faktycznych, istniejących przed wydaniem zaskarżonej decyzji Dyr. ZER MSW, mających wpływ na prawo do świadczenia lub na jego wysokość, o których mowa w ww. Art. 33 ustawy emerytalnej.
Nowych okoliczności nie zawiera także informacja IPN o przebiegu mojej służby, o której mowa w Art. 13a ust. 1. ustawy emerytalnej z 18 lutego 1994 r. Wszystkie dane tam zawarte, były znane organowi emerytalnemu w 1998 r., tj. w momencie wydawania pierwszej decyzji o ustaleniu mojego prawa do zaopatrzenia emerytalnego i jego wysokości.
Oznacza to, że decyzja emerytalna w mojej sprawie, z uwagi na ujemne przesłanki opisane w Art. 33 ust. 1-6 ustawy emerytalnej z dnia 18 lutego 1994 r., nie powinna być w ogóle wydana. Należy też podkreślić, że treść ww. Art. 33 została ustalona przez prawodawcę w lutym 2017 r., a więc już po nowelizacji ustawy emerytalnej.

Należy również podnieść, że Art. 2 ust. 1 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2016 r. zobowiązuje organ emerytalny do wszczęcia z urzędu postępowania w przedmiocie ponownego ustalenia wysokości świadczenia, ale zarazem nie przesądza wyniku tego postępowania. Ex definitione nie zakłada się, że zostanie ono zakończone wydaniem nowej decyzji w przedmiocie, w jakim to postępowanie wszczynano. Wynik takiego postępowania, w rozumieniu wydania nowej decyzji, zgodnie z Art. 33 ust. 1 ustawy emerytalnej, jest zdeterminowany przesłankami, wskazanymi w tym przepisie. Oczywistym jest, że okoliczności wydania skarżonej przeze mnie decyzji emerytalnej nie wyczerpują żadnej z tych przesłanek."

(dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 8 sierpnia 2017 r.

***

Szanowny Panie Pośle,
po przeczytaniu zamieszczonego na Pana stronie listu internauty, opisującego sytuację 85-letniego milicjanta-emeryta, chcę podzielić się swymi wątpliwościami. Czy aby ZER nie przegina?

Przy obliczaniu emerytury policyjnej okresy służby,jak też inne okresy składkowe i nieskładkowe, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy. Nie uwzględnia się miesięcy niepełnych.
Identycznie, przy zmniejszaniu renty inwalidzkiej i renty rodzinnej okresy służby, o której mowa w art. 13b, ustala się z uwzględnieniem pełnych miesięcy.

Tak więc okres 16 dni służby na rzecz "totalitarnego państwa" przy obliczaniu emerytury nie powinien być uwzględniany, ponieważ jest krótszy od pełnego miesiąca. Także inne okresy zatrudnienia ze wskaźnikami 2,6%, 1,3% czy 0,7% nie są przy obliczaniu emerytury uwzględniane, jeżeli po zsumowaniu są krótsze niż miesiąc.

Sytuacja jest więc absurdalna. Okres 16 dni służby na rzecz "totalitarnego państwa", mimo że nie został przy ponownym obliczaniu emerytury przez ZER uwzględniony, spowodował jej drastyczne obniżenie.

Z poważaniem
(dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 7 sierpnia 2017 r.

***

Panie Pośle.
W liście do policjantów z dnia 10 lutego 2017 r. minister Błaszczak pisał: "Korzystając z okazji zapewniam Państwa, że ustawa dezubekizacyjna obejmie wyłącznie funkcjonariuszy SB, a nie byłych funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej".

Byli milicjanci zatrudnieni w swoim czasie w strukturach MBP i MSW odetchnęli z ulgą - minister nie rzuca słów na wiatr, komentowali.
Niestety, słowa ministra nie mają pokrycia w rzeczywistości albo minister nie posiada stosownej wiedzy...

Byli milicjanci-emeryci, dostają od ZER zawiadomienia o drastycznie zmniejszonych emeryturach - rentach.

Przykładem jest aktualnie pan Henryk, 85-letni milicjant, który rozpoczął pracę 29.11.1954 r. w jednej z Komend Powiatowych Milicji Obywatelskiej MBP na Pomorzu, w plutonie służby zewnętrznej, w stopniu st. szeregowego, którą kontynuował wg danych IPN do14. 12.1954 r. (dane z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa).

W informacji dodatkowej katalogu jest zapis: Z dniem 14.12.1954 służba w MO. Tak więc Pan Henryk jako funkcjonariusz MO MBP, miał epizod 16-dniowy i został umieszczony w katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa.
Pracował jako milicjant, a przez ustawę – w IPN potraktowany został jako funkcjonariusz aparatu bezpieczeństwa.
Tutaj należy wspomnieć, że 07.12.1954 r. rozwiązano MBP, powołując MSW.

IPN – wg ustawy traktuje funkcjonariuszy MO pracujących w MO MBP jako funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa.
Tzw. ustawa dezubekizacyjna obniża emerytury i renty za okres "służby na rzecz totalitarnego państwa" od 22 lipca 1944 r. do 31 lipca 1990 r.

W katalogu IPN powyższego milicjanta jest zapis "Z dniem 14.12.1954 służba w MO".
Ww. kontynuował pracę w MO - MSW w pionie kryminalnym i innych jednostkach, niejednokrotnie z narażeniem życia itp.
W roku 1981 r. odszedł na emeryturę, aktualnie drastycznie obniżono mu emeryturę za to, że całe życie był milicjantem?

Należy wspomnieć, iż jako milicjant nie podlegał konsekwencjom pierwszej ustawy dezubekizacyjnej z 2009 r.

Może w przypadku pana Henryka i innych milicjantów ma zastosowanie przepis:
"Szef MSWiA będzie mógł wyłączyć z przepisów ustawy "w szczególnie uzasadnionych przypadkach" osoby pełniące służbę na rzecz totalitarnego państwa, ze względu na "krótkotrwałą służbę przed 31 lipca 1990 r. oraz rzetelne wykonywanie zadań i obowiązków po 12 września 1989 r., w szczególności z narażeniem życia".

Wystarczy trochę empatii i zrozumienia, ten 85-letni milicjant i jemu podobni mają wielkie poczucie krzywdy.

(-emeryt – dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 7 sierpnia 2017 r.

***

Dzień dobry Panie pośle.
Mam pytanie. Jestem represjonowanym emerytem mundurowym. Czy wobec utraty przez sądy powszechne niezależności, a przez sędziów niezawisłości jest szansa bezpośredniej skargi do ETPCz w Strasburgu?

Ba, nawet stanowisko SN po ostatniej decyzji w sprawie Kamińskiego jest niepewne. Tak pisze o tej decyzji i rozproszonej kontroli konstytucyjności przez sądy prof. Koncewicz o decyzji SN:

"Zabrakło sędziów gotowych powiedzieć NIE konstytucyjnej schizofrenii. Sąd Najwyższy legitymizuje fakt, że fasadowy Trybunał Konstytucyjny z prezes Julią Przyłębską w składzie, będzie rozstrzygał wyimaginowany spór kompetencyjny między sędziami SN a Prezydentem RP. SN sam się ubezwłasnowolnia na przyszłość i z całej dyskusji o rozproszonej kontroli konstytucyjności czyni jeden wielki żart.".

Pozdrawiam

(dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 2 sierpnia 2017 r.

***

Szanowny Panie,

Warunkiem prawa skargi do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka jest wyczerpanie drogi krajowej, pod rygorem odrzucenia skargi z powodów proceduralnych. Proszę o przeczytanie mojej odpowiedzi na ten sam temat z datą 19 lipca br.

Janusz Zemke

2 sierpnia 2017 r.

Niestety, kolejna ofiara dezubekizacji...
Drugi mąż mojej Mamy, były policjant, ze względów zdrowotnych na dwa lata przeniesiony pod władze SB (wydawanie wniosków w okienku) nie poradził sobie z informacją o zabraniu emerytury. Nie poradził sobie z pogardą i krzywdą, jakie Państwo polskie mu wyrządziło. Psychika wysiadła. Paranoje prześladowcze nim zawładnęły... Niby jest normalny, ale ataki paranoi, że ABW po niego idzie..., że chcą go porwać, są. Praca w policji i polityka wzięły górę. Jak w miesiąc czasu można wykończyć człowieka żeby nie mógł normalnie funkcjonować? Jak sobie z tym radzić ? Proszę o nagłośnienie sprawy, tego co się dzieje z poszkodowanymi policjantami, niech politycy zobaczą jaką krzywdę im wyrządzili.

PS Musiałam napisać... Wuja obecnie będzie pod opieką w zakładzie psychiatrycznym. Leczenie farmakologiczne w domu nie przyniosło efektu.

Pozdrawiam (dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 30 lipca 2017 r.

***

Panie Pośle,
jestem emerytowaną policjantką z 32 letnim stażem (...).

Na początku maja br. zwróciłam się z wnioskiem do IPN o kserokopie moich akt. W dniu 28 lipca na poczcie, za potwierdzeniem odbioru otrzymałam przesyłkę z IPN z kserokopią akt, ale:
1. kserokopia akt z pełnymi danymi osobowymi moimi i mojej rodziny została włożona do papierowej koperty nie zabezpieczonej nawet taśmą klejącą;
2. koperta była naderwano na górze, tak że można było zobaczyć jej zawartość;
3. W miejscu zaklejenia kopert widać wyraźne ślady otwierania jej, a następnie naklejenia taśmy samoprzylepnej.

Tak niestaranne pakowanie akt do przesyłki, bez zabezpieczenia stemplami spowodowało, że moje akta przeczytali nieupoważnieni ludzie. Nie mam pewności jak to wykorzystają w moim miejscu zamieszkania, jestem pełna obaw.

Panie Pośle, w swoim życiu zawodowym opracowałam kilka regulaminów dot. zasad i wymogów wysyłania korespondencji (...)
Z poważaniem

(dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 31 lipca 2017 r.

***

Drodzy państwo, ja bez żadnego trybu.
Jestem emerytowanym nadkomisarzem Policji – służbę zakończyłam w Wydziale Kryminalnym KWP w Szczecinie. Reprezentuję tutaj wszystkich represjonowanych emerytów służb mundurowych. Represjonowanych haniebną ustawą, ponoć uchwaloną 16 grudnia 2016 r. na spotkaniu kolesi z PiS i Kukiz `15 w sali kolumnowej Sejmu. Bo to jest represja!

Odwołam się do zapomnianego już pojęcia infamii, czyli utraty dobrego imienia za popełnione i osądzone przestępstwa. Taką infamią objęto teraz całą rzeszę ludzi, nas emerytów służb mundurowych (policjantów, strażaków, abw-aków, pograniczników), którzy nie dopuścili się jakichkolwiek przestępstw! Pozbawiając nas godności i środków egzystencji, nazywając zbrodniarzami, bydlakami, pachołkami obcego państwa, katami. Nazwą tą objęto także nasze rodziny, bo ustawa dotyczy także wdów i dzieci otrzymujących renty rodzinne po funkcjonariuszach.

W państwie prawa nie wolno karać kogokolwiek bez udowodnienia mu winy. STOSOWANIE ODPOWIEDZIALNOŚCI ZBIOROWEJ cechuje właśnie SYSTEMY TOTALITARNE i jest zbrodnią przeciwko prawom człowieka. Czym więc, jak nie zbrodnią, jest odbieranie praw nabytych poświadczonych gwarancją państwa wynikających z pojęcia kontynuacji bytów państwowych?
A kiedy przyjdzie czas na inne grupy zawodowe?

Dzisiejszy poseł czy senator PiS, to w większości bezwolna (i często bezmyślna) maszynka do głosowania, której głównym zadaniem jest przyciskanie właściwych guzików rękoma związanymi dyscypliną partyjną. Nie bardzo wie na co głosuje i jakie to będzie miało skutki dla obywateli.

Nie można karać dwa razy za to samo. Już rząd Donalda Tuska wprowadził ustawę, zgodnie z którą dokonano znaczących cięć emerytur funkcjonariuszom służb bezpieczeństwa.
PiS tym razem nie tylko odebrał emerytury…, odebrał również renty wdowom i dzieciom po funkcjonariuszach, odebrał renty ludziom ciężko chorym, często umierającym.

Odbierając nam emerytury i renty rząd PiS, uzasadniając ustawę – założył, że otrzymują je osoby starsze – osoby posiadające okresy służby w organach bezpieczeństwa państwa, lub odznaczające się złym stanem zdrowia – renty inwalidzkie. Założyli więc, że liczba tych świadczeniobiorców będzie systematycznie maleć! PiS-owska EUTANAZJA w majestacie bezprawia!

Jest nas ok. 50 tysięcy represjonowanych, ale wraz z rodzinami (żony, mężowie, dzieci, wnuki, rodzice) będzie nas około miliona!
Ta ustawa dotyka ludzi, którzy w 1990 r. zostali pozytywnie zweryfikowani, podpisali kontrakt z państwem, z III RP, przeszli do policji i służb (UOP, SG, Straż Pożarna, Służba Więzienna) i służyli przez 27 lat w wolnej Polsce, a dziś mówi się tym ludziom, że ich emerytura to nienależny przywilej!

Kilka dni temu Prezydent i Błaszczak podczas święta Policji zwrócili się do policjantów słowami: „stoicie na straży codziennego bezpieczeństwa polskich obywateli, stoicie od 98 lat niezwykle dzielnie, bardzo często narażając własne życie po to, aby chronić życie, zdrowie i mienie innych – swoich sąsiadów, współmieszkańców, rodaków czy wreszcie po prostu ludzi …To jest Państwa zasługa – związana ona jest z tym, że jesteście dostępni, że traktujecie rotę przysięgi składanej podczas przystępowania do służby poważnie i odpowiedzialnie …. Polacy nigdy nie zapomną o policjantach, którzy na służbie, a także poza nią, oddali swoje życie, aby strzec bezpieczeństwa.”
Myśmy składali to samo ślubowanie i również poważnie i odpowiedzialnie traktowaliśmy swoją służbę. Wielu z nas straciło życie.

Po 1990 roku służyliśmy zapewnieniu wam ładu i porządku publicznego. Zajmowaliśmy się ściganiem przestępców dokonujących przestępstw pospolitych, zorganizowanych, naruszających bezpieczeństwo wewnętrzne i zewnętrzne kraju. Mało tego, uczyliśmy pracy właśnie tych policjantów, którym gratulowali Prezydent i Błaszczak.
Tysiące z nas zostało docenionych przez najwyższe organy władzy w wolnej Polsce poprzez przyznanie za efekty w służbie odznaczeń państwowych. Za zaszczyt i honor cenimy sobie odznaczenia przyznane przez śp. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, tego, którego imienia nie mamy prawa wymawiać swoimi zakazanymi mordami.

Jak można bronić byłego komunistycznego prokuratora, jednocześnie odsądzając od czci i wiary wszystkich innych, którzy mieli coś wspólnego z byłym systemem?
Jaka ogromna hipokryzja jest w rządzie PiS-u, kiedy z jednej strony mamy policjantkę odznaczoną Brązowym Krzyżem Zasługi od Lecha Kaczyńskiego, której zabiera się emeryturę, a z drugiej strony mamy prokuratora stanu wojennego Stanisława Piotrowicza, który oskarżał opozycjonistów i – uwaga – w 1983 r. był odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi za działalność w stanie wojennym?
„…O nich nie mówimy…” – powiedział Kaczyński na kongresie. To znaczy, że my nie jesteśmy Polakami? Nie jesteśmy narodem polskim?

Nas nie usprawiedliwiają, nam nie wybaczają, nas każą i eliminują za życie w czasach PRL-u… Nas nie usprawiedliwiają brakiem możliwości rzucenia wyzwania ówczesnemu systemowi. Nas po ludzku nie rozumieją. Piotrowicza – TAK.
Przestępcy kryminalni, których zatrzymywaliśmy, którzy byli skazywani na długoletnie wyroki mają lepszą sytuację finansową od nas… Oni mają za każdy rok więzienia wskaźnik 1,3 % emerytury, my – 0,0%! Czy w takim razie warto było?

Warto było, warto było chociażby z tego powodu, że mieliśmy satysfakcję z zatrzymania każdego kto zabił, okradł, pobił, rozprowadzał narkotyki, handlował ludźmi, zgwałcił, przerzucał ludzi przez granicę, był szpiegiem itd. Warto było! Dla Was.

Gdybyśmy mieli cofnąć się w czasie podjęlibyśmy taką samą decyzję.

Wiecie Państwo… Mamy już kilkanaście przypadków samobójstw i nagłych śmierci z powodu tej ustawy. Ludzie widząc, że nie będą mieli środków do życia, targnęli się na swoje życie, a innym serca nie wytrzymały. A czeka nas takich śmierci coraz więcej… Dlaczego, za co?

Nie wspomnę tutaj o hejtach drugiej strony…. Jak powinniśmy i kiedy zakończyć swój żywot… Język chrześcijan… W porównaniu do dzisiejszych rozwiązań, staliniści zastosowali odpowiedzialność zbiorową w identyczny sposób jak PiS-owcy, jednak całkowite odebranie emerytur pozostawili w rękach komisji weryfikacyjnej. PiS odwrotnie – zastosował przelicznik 0 proc. za czas służby w PRL, pozostawiając w rękach ministra sprawa wewnętrznych (art. 8a), możliwość uchronienia poszczególnych osób przed całkowitym odebraniem emerytury za czas służby w PRL. PiS-owcy posunęli się zatem dalej niż stalinowcy.

W tej ustawie represyjnej, jej autorzy zapomnieli o PRZYKAZANIU MIŁOŚCI, wynikającym bezdyskusyjnie z przekazu podstawy religii chrześcijańskiej, a mianowicie miłości do bliźniego swego takiej samej, jak do siebie samego. O przykazaniu, na które powołują się każdego dnia.

Jeśli się udało z mundurowymi, nauczycielami, a za chwilę już z sędziami, to PiS obniży emerytury kolejnym grupom społeczno-zawodowym. Na pewno profesorom, bo tych w PiS, jak na lekarstwo, także prokuratorom, urzędnikom, robotnikom, chłopom.
Chyba najbardziej szkodzili listonosze, bo przecież roznosili korespondencję od totalitarnych władz.
Póki rządzi PiS, nikt się nie uchowa.
Pod względem kultury politycznej cofnęliśmy się do średniowiecza, kiedy to nowy władca wyrzynał w pień poprzednią ekipę.

Proszę przeczytać ten list i powiedzieć mi i wszystkim represjonowanym, co należało w młodości zrobić i jakiego dokonać wyboru, aby nie zasłużyć na piętno oprawcy, być karanym i napiętnowanym przez każdy nowy rząd?

(dane adresowe do wiadomości posła J. Zemke), 28 lipca 2017 r.
***